Kara Mülk – II

Yıkım olduktan sonra
Tekrar temizlik
Ön camlar falan
Her halde birazdan
İki parmak falan
Toz

Haaam! böyle yapıyor haaamm!
Korkunç
Oradan da kırdı…
Şuradan da kırdı…

Şu üst taraf komple inecek
Evet çok saçma değil mi
Çok saçma
Sapan bir yerden ısırıyor

Ay kuşa bakar mısın
Canım benim
Ne olduğunu anlamadı
Onlar hep orada …
Hımmm
Üfff!

Manzara çöktü.
Yerine koca bir çukur kaldı.
Yıkımın sesi ve görüntüsünün
Ev ile bir olduğu andı.
Evin içi ve dışı neresiydi?
Bir enkaz karşısında nasıl durulur,
Nasıl nefes verilirdi?

Evin penceresi ekrana,
Yıkım, bir arkası yarına dönüşürken

Enkazın sesine, görüntüsüne,
Hangi sesle, izle ekleneyim derken,

O anki panik telaş, ah’lar vah’lar ne ise
Sonra evdeki gündelik harekette,
Dev ekranda yıkıma karşı
Çayımızı yudumladık.
Yapmış olduğumuz konuşmalar
Arafta asılı kaldı.
Sesten çok görüntünün hoyratlığı
Ses ise kulak çınlamasıydı.
Kendi enkazımız sustu
Yok edilene koyulduğumuz andı.

Biraz kendimi izlemekle de bir
Yerleştiğimi sanıdığım, bir türlü yeşerdiğim
Bir yere sabitlendim
Görüntünün yerinden edilmesi
Kaydettiğimi sandığım yokluğun kendisi

Gözde İlkin, Kara Mülk – II / Stained Estate – II (2015); Video; Gallery Françoise Heitsch, Münih - Almanya gozilk@gmail.com