John Keats'e...
yaz mevsimi hakkında konuştuklarını duydum
rüzgarla gelenler dışında ne var
ya da
nehir yataklarında suların taşların üzerinden atlayıp zıplayarak
mırıldandıkları şarkılar dışında ne vardı anlamadım bu kadar konuşacak...
bütün vadiyi kuşatıyor sineklerin, arıların, küçük büyük
bizim bildiğimiz ya da bilmediğimiz canlıların minik kalp atışları
kavuran sıcakta vicdanlar durgun
topal bir düveyi yerden kaldırmak için kimse kolunu kıpırdatamaz olmuş
nehrin kendisinden daha heyecanlı akışına kızgın bir köpek
oturduğu yerden öksürür gibi havlıyor sağa sola
dediler
bugün ne kadar çok günahkâr ölmüş
mezarlıklar tutuşuyor.
cennette bir yas
israfil’in borusundan beri
cebrail yazacak iyilik bulamamış dediler
vicdanlar durgun denizde de.
bir iyilik yapılmış yüzyıllar önce
atılmış denize
şimdi herkes onun vinçlerle çıkarılmasını bekliyor.